W&H Poland
Facelight – nowe możliwości wykrywania próchnicy
Facelight stanowi istotną pomoc kliniczną przy wykrywanie ognisk próchnicy twardych tkanek zęba, a w szczególności zainfekowanej zębiny. Istnieją znacznie lepsze możliwości wykrywania i tym samym doszczętnego usuwania próchnicowo zmienionych tkanek niż za pomocą metod tradycyjnych (zgłębnik czy wybarwianie). Metody tradycyjne nie pozwalają w sposób bezpośredni i pewny określić ilości i lokalizacji próchnicowo zmienionej zębiny. Natomiast sonda świetlna Facelight wraz z okularami diagnostycznymi stanowią narzędzie pozwalające na bezpośredni podgląd i bardzo dokładne usunięcie pozostałości próchnicy w ubytku.
Konstrukcja sondy świetlnej Facelight bazuje na tak zwanej technice FACE (Fluorescence Aided Caries Excavation) skuteczność tej techniki została potwierdzona wieloma badaniami naukowymi.
Przed leczeniem
Po leczeniu
Ilość bakterii i wielkość ubytku po opracowaniu i badaniu pozostałości próchnicy metodą FACE, barwnym detektorem próchnicy i zgłębnikiem w badaniach in vitro.
Lennon AM, Attin T, Buchalla W.
Klinika Stomatologii Zachowawczej i Periodontologii Uniwersytetu w Zurichu, Szwajcaria.
Oper Dent. 2007 May-Jun;32(3):236-41.
Streszczenie
W badaniach In vitro została użyta metoda ilościowej mikroskopii konfokalnej dla zbadania ilości pozostałych w zębinie bakterii po opracowaniu ubytku z użyciem różnych metod. Drugim z badanych parametrów była objętość ubytku próchnicowego po opracowaniu w stosunku do objętości wyjściowej. Zęby z próchnicą zostały podzielone na trzy grupy po 20 w każdej. Tkanki próchnicowe zostały usunięte przez jednego operatora z użyciem kątnicy wolnoobrotowej i wiertła różyczkowego. W pierwszej grupie badania przeprowadzono z użyciem FACE(Fluorescence Aided Caries Excavation): pole operacyjne oświetlono fioletowym światłem, które operator obserwował przez wysokoprzewodzący filtr, obszary emitujące pomarańczowo-czerwone światło zostały usunięte. W drugiej grupie użyto barwnego Detektora Próchnicy, w trzeciej przy rozpoznaniu i usunięciu próchnicowych tkanek posłużono się metodą konwencjonalną(zgłębnik). Po usunięciu została zmierzona objętość ubytków, a próbki z pozostałościami bakterii zostały zabarwione bromkiem etydyny, następnie zostały zbadane przy użyciu mikroskopu konfokalnego w standardowych warunkach. Zabarwione fragmenty zostały zmierzone pod względem ilościowym przez pomiar intensywności fluorescencji w obrazach konfokalnych. Całkowita intensywność pixeli była znacząco niższa w grupie FACE niż w grupie z detektorem próchnicy(p=0,046), oraz w grupie badanej metodą konwencjonalną (p=0,021). Różnice w objętości ubytków w stosunku do objętości wyjściowej nie były statystycznie istotne(p=0.86, 0.35 i 0.51). Pomimo ograniczeń badań In vitro można wnioskować, że metoda z użyciem FACE jest bardziej efektywna przy usuwaniu zainfekowanej zębiny, bez znaczącego wpływu na rozmiar ubytku w porównaniu z metodą konwencjonalną oraz z metodą z użyciem barwnego detektora próchnicy.
PMID: 17555174 [PubMed - indexed for MEDLINE]
Zdolność wyselekcjonowanych mikroorganizmów do emisji czerwonej fluorescencji w jamie ustnej.
A.M. Lennona, W. Buchallaa , L. Brunea b, O. Zimmermannb , U. Grossb , T. Attina,
a Klinika Stomatologii Zachowawczej, Periodontologii oraz
b Instytut of Mikrobiologii, Georg August University Göttingen, Göttingen, Niemcy
Caries Res 2006;40:2-5 (DOI: 10.1159/000088898)
Streszczenie
Nowoczesne urządzenia do wykrywania i usuwania próchnicy bazują na zdolności produkowania przez bakterie komponentów emitujących czerwone światło fluorescencyjne. Celem pracy było zbadanie zdolności wyselekcjonowanych mikroorganizmów do emisji czerwonej fluorescencji. Steptococus mutans, S. oralis, S. salivarius, S. sobrinus, Lactobacillus fermentans, L. casei, L. rhamnosus, Actinomyces naeslundi, A. israelii, Prevotella intermedia, oraz Fusobacterium nucleatum zostały umieszczone w agarze Columbia z heminą i witaminą K, inkubowane w warunkach beztlenowych przez 7 dni i w ciemności. Powstałe kolonie bakteryjne zostały oświetlone filtrowanym światłem ksenonowym(405+_20nm) oraz sfotografowane z użyciem wysokoprzepuszczalnego filtra 530nm. Kolonie bakteryjne emitowały zielone i czerwone światło fluorescencyjne. Stosunek ilości bakterii z czerwoną i zieloną fluorescencją w danej kolonii był analizowany i liczony przez program komputerowy. Przewagę zielonej fluorescencji stwierdzono u następujących mikroorganizmów S.oralis, S. salivarius, S. mutans, F. nucleatum and S. sobrinus. Przewagę czerwonej fluorescencji stwierdzono u następujących mikroorganizmów P. intermedia, A. naeslundi, A. israelii, L. fermentans, L. rhamnosus and L. casei. We wszystkich badanych koloniach bakteryjnych jeden kolor przeważał nad drugim, dając wizualny obraz czerwonej lub zielonej fluorescencji. Można stwierdzić, że zjawisko czerwonej fluorescencji jest przydatne w wykrywaniu bakterii powodujących próchnicę tkanki zębinowej, ale nie jest przydatne jako indykator obecności i aktywności ziarenkowców powodujących próchnicę początkową.
Copyright © 2006 S. Karger AG, Basel
Porównanie efektywności 4 metod detekcji usuwania próchnicy
Klinika Stomatologii Zachowawczej, Periodontologii i Kariologii, Uniwersytetu w Zurichu, Szwajcaria.
Oper Dent. 2006 Sep-Oct;31(5):551-5.
Streszczenie
W badaniach In vitro została użyta metoda ilościowej mikroskopii konfokalnej dla zbadania ilości pozostałych w zębinie bakterii po opracowaniu ubytku z użyciem różnych metod. Drugim z badanych parametrów była objętość ubytku próchnicowego po opracowaniu w stosunku do objętości wyjściowej. Zęby z próchnicą zostały podzielone na trzy grupy po 20 w każdej. Tkanki próchnicowe zostały usunięte przez jednego operatora z użyciem kątnicy wolnoobrotowej i wiertła różyczkowego. W pierwszej grupie badania przeprowadzono z użyciem FACE: pole operacyjne oświetlono fioletowym światłem, które operator obserwował przez wysokoprzewodzący filtr, obszary emitujące pomarańczowo-czerwone światło zostały usunięte. W drugiej grupie użyto barwnego Detektora Próchnicy, w trzeciej przy rozpoznaniu i usunięciu próchnicowych tkanek posłużono się metodą konwencjonalną(zgłębnik). Po usunięciu została zmierzona objętość ubytków, a próbki z pozostałościami bakterii zostały zabarwione bromkiem etydyny, następnie zostały zbadane przy użyciu mikroskopu konfokalnego w standardowych warunkach. Zabarwione fragmenty zostały zmierzone pod względem ilościowym przez pomiar intensywności fluorescencji w obrazach konfokalnych. Całkowita intensywność pixeli była znacząco niższa w grupie FACE niż w grupie z detektorem próchnicy(p=0,046), oraz w grupie badanej metodą konwencjonalną (p=0,021). Różnice w objętości ubytków w stosunku do objętości wyjściowej nie były statystycznie istotne(p=0.86, 0.35 i 0.51). Pomimo ograniczeń badań In vitro można wnioskować, że metoda z użyciem FACE jest bardziej efektywna przy usuwaniu zainfekowanej zębiny, bez znaczącego wpływu na rozmiar ubytku w porównaniu z metodą konwencjonalną oraz z metodą z użyciem barwnego detektora próchnicy.
PMID: 17024942 [PubMed - indexed for MEDLINE]
Usuwanie próchnicy wspomagane efektem fluorescencji (FACE) w porównaniu do metod tradycyjnych
Lennon AM.
Klinika Stomatologii Zachowawczej, Georg August University Göttingen, Göttingen, Niemcy
Oper Dent. 2003 Jul-Aug;28(4):341-5.
Streszczenie
Najnowsze badanie dowodzą, że pomarańczowo-czerwona fluorescencja próchnicowo zmienionej zębiny może być pomocna w wykrywaniu resztek próchnicy w opracowywanym ubytku. W badaniach porównano możliwości nowej opartej na fluorescencji techniki w porównaniu z metodami konwencjonalnymi. Do badań wybrano czterdzieści zębów z próchnicą na powierzchni okluzyjnej. Każdy z zębów został podzielony na połowy wzdłuż środka ubytku. Głębokość i szerokość ubytków zostały zmierzone, zęby podzielono na dwie grupy po 20 szt., o tej samej średniej wielkości ubytku. Połówki zębów zostały ponownie połączone i zacementowano ich korzenie w masie akrylowej. Wejście do ubytku preparowano posługując się turbiną i wiertłem szczelinowym. W Grupie FACE światłowód kątnicy wolnoobrotowej był zaopatrywany w fioletowe światło (370-420nm), którym oświetlano pole pracy. Ubytek obserwowano przez wysokoprzepuszczalny filtr 530nm, świecące na pomarańczowo-czerwono obszary były usuwane. W grupie konwencjonalnej do badania miękkości zębiny użyto zgłębnika, następnie zdiagnozowana próchnicowa zębina została usunięta. Bakterie pozostałe po opracowaniu zostały wybarwione bromkiem etydyny i poddano je obserwacji w mikroskopie konfokalnym(CLSM). Flora bakteryjna pozostała w próbkach FACE w znacząco mniejszej ilości (p=0,037), niż w próbkach w grupie konwencjonalnej. Można wnioskować, że nowa metoda FACE jest skuteczniejsza od metody konwencjonalnej.
PMID: 12877417 [PubMed - indexed for MEDLINE]
Wykrywanie pozostałości próchnicy za pomocą widzialnej fluorescencji
Á.M. Lennonab, W. Buchallaab, L. Switalskia, G.K. Stookeya
aInstytut Stomatologii Zachowawczej, Higieny Jamy Ustnej, Indiana University School of Dentistry, Indianapolis, Ind., USA;
bKlinika Stomatologii Zachowawczej, Georg August University Göttingen, Göttingen, Niemcy
Caries Res 2002;36:315-319 (DOI: 10.1159/000065956)
Streszczenie
Badanie opiera się na zdolności nowych metod fluorescencyjnych do wykrywania pozostałości próchnicy w ubytku in vitro. Wyselekcjonowano 40 zębów z ubytkami D2, następnie usunięto z nich większość próchnicy. Próbki były oświetlane niebieskofioletowym światłem i oglądane przez wysokoprzepuszczalny filtr 530nm. Pozostałości próchnicy (pomarańczowo-czerwona fluorescencja) były widoczne w każdej próbce. Następnie pozostałości próchnicowej zębiny zostały doszczętnie usunięte z połowy każdej z próbek przy użyciu metody fluorencji. Drugą połowę pozostawiono nieopracowaną. Następnie do opracowania drugiej połowy użyto metodą ślepej próby Diagnodentu, barwnego Detektora próchnicy, oraz zgłębnika. Obecność lub brak resztkowej próchnicy po doczyszczeniu ubytków badano używając fluorescencyjnych kwasów nukleinowych w połączeniu z mikroskopem konfokalnym. Nowa metoda Widzialnej Fluorescencji charakteryzuje się największą czułością, swoistością, procentowością pozytywnych wyników i przewidywalnością rezultatów w stosunku do każdej z pozostałych badanych metod. Nowa metoda ma znacząco wyższą procentowość pozytywnych wyników niż każda z pozostałych metod, znacząco wyższą swoistość od metod wizualnych i Detektora Próchnicy. Można wnioskować, że nowa metoda Wizualnej Fluorescencji stanowi znaczącą pomoc przy wykrywaniu resztkowej próchnicowej zębiny.
Copyright © 2002 S. Karger AG, Basel
komentarze